امروز عجیب دلتنگم..

با وجود همه عزیزانم، اون قدر احساس تنهایی میکنم که به ستوه اومدم. گاهی احتیاج دارم با کسی حرف بزنم، کسی که منو میفهمه،کسی که منو درک میکنه؛ کسی که خیلی امنه.
فکر کنم به یه جور تنهایی غریبانه دچار شدم، اون قدر نادیده اش گرفتم که حالا خودم هم علتش رو درک نمی کنم.
باید بیشتر به خودم برسم، شاید زیادی از خودم دور افتادم.البته فشار کار بی تاثیر نیست.
نوشتن آدم رو آروم میکنه...