سلامتی

میتونم بگم امسال حالم نسبت به سال گذشته خیلی بهتره.از نظر مشکل جسمی که خداروشکر مشکل خاصی برام باقی نمونده.اما هنوز گرفتار اختلال خواب هستم . صبح ها خیلی اذیت میشم،ذهنم خیلی دیر باز میشه و رنجش طاقت فرسا ست. قبلا خیلی بدتر بود الان خیلی بهترم اما بازم تحملش سخته.من طاقت میارم چون هدف و دلیلی دارم که براش میجنگم. اما دلم به حال بقیه میسوزه. گاهی من اصلا نمی دونم در چه حالیم،اصلا میبرم از زندگی، اما اینو دیگران نمیدونن ،هر چی هم بگی باور نمیکنند. آخرش فقط دلخوری هاست که به جا میمونه.این روی دلم خیلی سنگینی میکنه،باید واسه خودم کاری کنم،شاید راهی باشه که ذهنم بتونه بخوابه و موقع بیدار شدن ،اذیت نشه.اینجوری بخش زیادی از فشار روحی منم کم میشه.هیچ کس نمیتونه فکرش رو کنه که خواب چه تاثیری بر سلامت روحی و جسمی آدم داره.از اولین نشانه های ابتلا به انواع بیماری های روانی هر نوع اختلال خواب ازجمله زیاد و کم شدن خوابه.بلعکس اینم صادقه،اختلال خواب شما رو در معرض همه مدل بیماری روحی و جسمی قرار میده.پس لطفا مواظب خودتون باشید. اجازه ندید هیچ چیز سلامت شما و خانوادتون رو تهدید کنه.