یک ماه از سفر میگذره و من الان میخوام دربارش بنویسم!
+ شب ششم عید ساعت ۲۲:۳۰ دقیقه از تهران حرکت کردیم و ۹:۳۰دقیقه صبح ، قطار وارد راه آهن مشهد شد.از آنجایی که با شهر آشنایی داشتیم به نزدیکترین محل به حرم رفتیم و هتل آپارتمانی رو به مدت هفت شب اجاره کردیم.
+ این سفر هم تفریحی بود و هم کاری. در رابطه با شغل دومی که قبلا دربارش نوشتم باید یک سری کار ها رو انجام میدادیم.بخاطر همین از خیر گزینه قشم گذشتیم تا بریم مشهد و کار ها رو هم پیگیری کنیم.
+ در کل دو ساله پشت سر هم که عید رو مشهد میریم. هر سال میرفتیم ولی کرونا یه وقفه دو ساله انداخت و دوباره از سر گرفتیم. و واقعا بهترین روز های عمرم رو گذروندم. هر دو سال بار بسیار سنگین روحی و ذهنی ناشی از کار ، تا سر حد جنون خسته مان کرده بود و سفر به مشهد قلبم رو تا حد بسیاری آروم کرد.
+ توی این سفر من بی اندازه محبت کردم و محبت دیدم، بله با غریبه ها ! این محبت دو جانبه روحم رو سیراب کرده. تا حدی که باورم نمیشه اون حس دردناک درونی جاش رو به خوشی و آرامشی داده که عجیب از درون خودم میجوشه.
من خودم کشف کرده بودم که محبت کردن و محبت دیدن(که البته میشه بهش احترام خالصانه هم گفت، در اصل هر دوش یکیه!) چیزیه که میتونه قلبم رو شفا بده ولی هیچ ایده ای نداشتم که چطور میتونم منبعی براش پیدا کنم. این منبع محبت مردم اند. به تمام مشکلات اجتماعی به خوبی واقفم. اما اینم خوب میدونم که هر چی هم که باشیم، لایق احترام هستیم. این احترام قلب همه رو آروم میکنه و بلعکس بدرفتاری هاست که جامعه رو خراب کرده.
+ به لطف کرونا زیارت صفی شده. یعنی از دوران وحشی گری به دوران مدرن رسیدیم. گاهی نیم ساعت توی صف بودیم اما در عوض به شیوه های انسانی رفتار میکردیم !
+ چادر سفید و یاسی من عاملی برای هم صحبتی با بقیه شده بود، و وَه که چه محبت ها و احترام ها و خوش قلبی ها از مردم دیدم. حتی الانم از فکرش دلم هوایی شد.
+ شغل جدیدم در ارتباط نزدیک با مردم هست و این امکان برام فراهمه تا این منبع عشق و احترام دو طرفه رو تا ابد داشته باشم. اون افراد هم خوشبختانه از محبت و احترام من خوشحال شدن و کلی ابراز محبت. واقعا از محبت خار ها گل میشود.
+ توی حرم ازم خواستگاری شد! یه خانم مسن به همراه نوه اش داشتن به سمت ما میآمدند. نگاهش کردم با مهربانی و خوشروئی خاصی به من نگاه میکرد تا به یک قدمی ما رسید.با خودم گفتم این خانم جزو معدود آدم های خوش رو هست ارزش محبت رو داره و بهش گفتم زیارتتون قبول باشه. هیچی دیگه اومد کنار ما نشست و کل زندگیش رو تعریف کرد از اصفهان اومده بود به همراه فرزندان و آخر هم گفت که میخواد که من عروسش بشم. به زور شماره گرفت زنگ هم زد ولی من قصد ازدواج ندارم که. جالب اینجاست که این خانم از همون لحظه اول نسبت به من حس مالکیت پیدا کرده بود. نگم چه جوری با هام رفتار میکرد. واقعا آدم های خوبی بودن و خوشحالم که این همه حس خوب رو به ما منتقل کردن.نگاهش میکردم و با خودم فکر میکردم اگر این خانم میدونست ، اگر قرار بود عروس کسی بشم چه جور رفاقتی به عنوان مادر دوم باهاش میریختم، بدون شک هرگز ولم نمیکرد!
یه خانمی هم گیر داده بود اگر داداش مجرد داشت حتما من یا خواهرم رو براش میگرفت. تازه صد افسوس که پسرش ۱۷ سالشه و گرنه حتما اقدام میکرد. این یکی رو مطمئنم که خوبی از خودش بود که این همه لطف داشت به ما.
راستی مگه هنوز مردم سنتی ازدواج میکنن؟
+ آقا نکته خیلی عجیب این بود که به شدت مورد توجه بچه ها قرار گرفته بودم. بچه ها از دور بهم خیره میشدن، با محبت بهم نزدیک میشدن، برام ناز میکردن، لبخند های قشنگی بهم تحویل میدادن و منم هنگ کرده بودم که چه خبره.حتی نوجوان ها هم همین طور بودن !
شب توی حرم نشسته بودیم که خواهرم گفت رها کجایی ؟حواست نیست اون بچه یک ساعته بهت زل زده ؟! برگشتم نگاهش کردم. یه پسر بچه بسیار دوست داشتنی دو سه ساله. بهش اشاره کردم بیا ولی نیومد. دست تو جیبم کردم یه دونه شکلات داشتم گرفتم سمتش . به قشنگ ترین شکل ممکن از جاش بلند شد و به سمتم دوید تا شکلات رو بگیره. زیبا ترین چشم های سبز جهان رو داشت با کنجکاوی و عشق نگاهم می کرد. دلم میخواست بوسه بارانش کنم ولی دور از ادب بود.هیچ وقت محبت توی چشاش رو فراموش نمیکنم.انگار خود خدا داشت از توی چشم های زیبا و معصومش بهم نگاه میکرد.
+ متوجه شدیم چهارتا پسر دنبال من و خواهرم راه افتادن.چند تا هم تیکه انداختن. من هنوزم در عجبم که چی پیش خودشون فکر کردن، آخه حرم جای این کار هاست؟
+ رفتیم توس و خیلی بهمون خوش گذشت.هوا عالی منظره ها زیبا و ارادت زیاد به شخص فردوسی. شاهنامه مصور قطع سلطانی با وزن ۸ کیلوگرم، تصویر سازی فوقالعاده استاد شکیبا.چند؟ ناقابل، سه میلیون ، قطع متوسط ۱ میلیون و ۷۰۰ و کوچک تر ۱ میلیون و دویست. این هدیه ای هست که آخر برای خودم میخرمش. وضعیت طوری نبود که سه میلیون بابت کتاب خرج کنم اما بلاخره میخرمش و عکسش رو هم اینجا میگذارم. این نفیس ترین هدیه ای هست که قراره به خودم تقدیم کنم.
+ در آخر هم روز ۱۴ هم برگشتیم خونه. هوای بارونی و ابرهای قشنگ حال و هوای مشهد رو خیلی قشنگ کرده بودن.اصلا زیبایی بصری فوقالعاده ای ایجاد شده بود. من پر از عشق بی مثال شدم و برگشتم.
نکته خیلی مهم اینه که همه توی مشهد به عشق امام رضا خیلی خوب برخورد میکنن. از خودم پرسیدم ، حالا هم از شما میپرسم: اگر همه ما و توی همه شهر های خدا تا این اندازه مهربان و با گذشت بودیم، چه جور جامعه ای میساختیم؟
سلام
زیارتتون قبول
ان شاءالله به زودی باز قسمتتون بشه
سلام هیوا جان

واقعا دلم میخواد همین الان برم اما نمیشه...
ممنونم، نصیب شما هم بشه
مرسی بابت دعای قشنگت
سلام رهاجونم
امیدوارم خوب باشی و درحال پیـــــــــــــشرفت
سلام لیمو جونم


ممنونم ازت مهربون، حالم خوبه امیدوارم که تو هم خوب و بالنده باشی
گره بزرگی خیر سر خانم صاحب ملک توی کارمون افتاده.به دعای دوستان احتیاج دارم، فقط خدا کنه همه چی درست بشه...
سلام رهاجانم
چقدر این لحظه هایی که بچه دوستمون دارن رو دوست دارم! یه جوری انگار قلبم روشن میشه که خودشون میان بغلم میکنن یا بهم لبخند میزنن :))
سلام عزیزم

ولی فکر کنم بچه ها واقعا اون حس درونی آدم ها رو درک میکنن و پیش هرکی نمی رن


دیدی چقدر قشنگه ؟ آدم این حس رو میگیره که توسط یک فرشته انتخاب شده واسه دوست داشته شدن... کشته اون همه معصومیت و مهربانی بچه ها هستم
نتیجه اینکه ما بندگان برگزیده خدا هستیم
سلام عجب سفری و امیدوارم خوش گذشته باشه

) یه بار هم دوران دبیرستان، یه چیزی هم که با اسم مشهد تو ذهنم گره خورده اون خورشید موقع طلوعش بود
که یه حالت عجیبی داشت و متفاوت از چیزی بود که قبلا می دیدم , انگار به خاطر شرایط جغرافیای بود و نمی دونم کسی هم چنین حسی رو داره یا نه اما زیبایی بصری خوبی داشت


اما به ضرس قاطع هنوز ازدواج سنتی آمار بالایی از ازدواجها رو شامل میشه خیلی بالا و خب نسلی هستند که به این سبک زندگی کردن و ادامه رو توی این می بینند
و بعضی موارد رو چی بگم والا مثل تیکه انداختن که یادمه که بار دوم رفته بودیم مشهد و یه شب هم بیرون حرم تا صبح بودیم یه موردهایی دیدم وات دفاز با خودم گفتم اینجا مثلا مشهده ها 



من دوباری مشهد رفتم یه بار خیلی بچه بودم و خاطرات مبهمی ازش دارم (شب اتوبوس به یه رستوران رسیده بود که بسته یا غذا نداشت جز نون و نوشابه و منم که نوشابه اصلا نمی خورم تا صبح از تشنگی هلاک شدم
جریانات خواستگاری که خیلی خنده دار بود
+ اون موقع یادم میاد دور و برم کلی ساخت و ساز ساختمانهای چندین و چند طبقه بود و حداقل سه چهارتاش رو که در حال ساخت بودن رو یادم میاد فکر کنم الان حسابی پر شده باشن
+ هدیه خیلی خوبیه و امیدوارم مسائل شغلیتون هم به خوبی و خوشی حل بشه و مسیر هموارتر بشه
سلام جانی





بله خیلی خیلی خوش گذشت، البته جای همه دوستان خالی
طلوع رو ندیدم ولی غروب های دیوانه کننده ای داشت. اون روزا بارون میبارید و شکل ابرها و تمیزی هوا و زیبایی بصری فوق العاده ای که داشت مثل رویا بود.
امیدوارم بتونی سفر های زیادی بری من جمله همین مشهد.کلا همه چیز مشهد رو دوست دارم.فضای شهریش برام قشنگ و آرام بخشه، مردم آرام و صبورش واقعا عالی هستن. من که دلم میخواد بریم یه همچین جایی زندگی کنیم، ولی شدنی نیست.
قصیه خواستگاری ها آره جالب بود ، آخه ازدواج سنتی با غریبه ای از شهر دیگه؟ خوب عجیبه واقعا
اون پسرها هم که نوبر بودن، ولی خوب بعدا کلی بهشون خندیدیم، برای جلب توجه بعضی ها چه کار هایی که نمیکنن
درمورد شاهنامه مصور هم که باید بگم یه هدیه عاشقانه ست که قراره به خودم بدم. امان از بی پولی عاشق ها...
ممنون از دعای خوبت و منم کلی آرزوی خوب برات دارم